Ik was een jaar of 8 en vol verwachting om met mijn broer en zussen, vader en moeder naar de Kerstnachtdienst te gaan. Mijn moeder had verteld dat er een nieuwe Kerststal voor in de kerk zou staan. De toenmalige Pastoor had zijn zinnen gezet op een meer kunstzinnige uitvoering.
Ik weet nog het moment dat ik in de kerk naar voren liep en zo de kans kreeg om de nieuwe beeldengroep van dichtbij te zien. Nog voel ik mijn teleurstelling bij de eerste aanblik van die donkerbruine vreemde figuren. Wat een lelijk ding! Waar waren de mooie vertrouwde beelden gebleven?

Ik heb helemaal geen beeld van herinnering dat de gipsen beeldengroep in de kerk stond, ik heb er alleen maar een gevoel bij.

De mooie beelden kende ik omdat ze met kerst buiten stonden. Vanaf ca. 1965 hadden ze daar een plek en mensen van heinde en verre kwamen kijken en genoten ervan.

Helaas waren er ook dieptepunten. Zo is in 1993 de Zwarte koning ontvreemd. Met het Kindeke werd al eens gevoetbald en in 2002 was de schade door brandstichting enorm. Veel beelden waren zwaar beschadigd. 

 

Dankzij mijn vriend Frits Potijk (†2018) zijn de beelden, met engelen geduld scherf voor scherf, hersteld. Ik hoefde ze alleen nog maar te schilderen. Het was een fantastische samenwerking.

Vanaf 2008 kwam er buiten een beeldengroep van kunststof te staan en keerden de vertrouwde gipsen kerstbeelden in de kerk terug.


In de kerk

De stal zelf wordt met een flink aantal vrijwilligers geplaatst. De inrichting doe ik met twee oud-klasgenoten Albert en Peter. We kennen elkaar van de lagere school.
Ieder jaar willen wij dat het anders en vooral nog mooier wordt dan de vorige keer.
Peter is een handige doe-het-zelver en kan heel goed doorpakken. Albert is een multi-talent met groen en decoratie, ongelofelijk!
In overleg beramen we plannen, werken we ideeën uit en plaatsen we de beelden.
Een voortreffelijke samenwerking waarin vooral duidelijk is dat we samen sterk zijn.

Dankzij deze samenwerking kunnen er de leukste ideeën gerealiseerd worden. Ik had enkele jaren geleden het idee om meer met de achtergrond te doen. De gotische bogen kwamen goed van pas. Peter zaagde op maat van MDF panelen die er precies in pasten. Ik schilderde daar een landschap in. Het staat prachtig! De gotische omlijsting zijn zo stadspoorten geworden. Gisteren hebben we ze voor de 7 de keer gebruikt.

Bij de groep ontbreekt een kameel en die willen we er eigenlijk heel graag bij hebben. Maar dat is eigenlijk niet mogelijk en sowieso kostbaar. En zo'n groot beest van gips zijn niet te vinden.
Als alternatief bedacht ik een foto-banner. In het klein werk ik veel met foto's in de achtergrond en dat moet natuurlijk in het groot ook lukken.
Eerst heb ik een foto gemaakt van de kameel en zwarte koning van een groep uit ons eigen assortiment. Dit zijn dezelfde figuren als de beeldengroep van de kerk alleen een stuk kleiner (25cmH i.p.v. 1.30mH)

In Photoshop heb ik toen met behulp van  verschillende foto's een banner gemaakt van 205 cm hoog en 80 cm breed Allemaal op goed geluk. Pas wanneer het op de plek van bestemming staat weet je of het project gelukt is of niet.

 

Ik had voor de opvulling van de onderkant een stuk rots nodig. Die vond ik in mijn foto-map 'Rome' waar wij met Frits en zijn vrouw Lucy in september 2015 een onvergetelijk mooi weekend hebben beleefd. 
De gedachte dat Frits, d.m.v. foto's een rol zou spelen bij zijn geliefde kerstgroep, waar hij zoveel uren werk aan heeft besteed, vond ik zo gaaf. Met opzet heb ik een stukje Frits in het uiteindelijke ontwerp laten zitten. Ter plekke in de kerk zie je het niet, maar het is er wel!


Het eindresultaat

Dit was het voor dit jaar, voor volgend jaar hebben we al weer nieuwe plannen!